با پیشرفت صنعت عمران، استفاده از فولادهای پرمقاومت به مرور بیش تر شده است. فولادهای پرمقاومت به نسبت فولادهای مرسوم قابلیت تحمل تنش های بالاتری را دارند؛ با این وجود شکل پذیری آن ها کم تر است. در حال حاضر به دلیل قیمت بالای آن ها در صنایع خاص استفاده می شوند. اتصال دو قطعۀ فولادی نیازمند استفاده از جوش یا پیچ است. جوش گوشه ساده ترین و پرکاربرد ترین نوع جوش است. بنابراین بررسی این نوع جوش در فولادهای پرمقاومت دارای اهمیت بالایی است. همچنین جوش های گوشه می توانند با راستای نیرو زاویه های متفاوتی داشته باشند که می تواند در مقاومت آن ها تأثیرگذار باشد. در این تحقیق به بررسی تأثیر زاویۀ راستای محور طولی جوش با راستای محور نیروی وارده پرداخته شده است. برای این منظور ابتدا یک مدل آزمایشگاهی با درنظرگرفتن تأثیر خرابی در جوش با استفاده از نرم افزار ABAQUS مدل سازی و صحت سنجی شد؛ سپس نمونه ها تحت زاویه های مختلف تحلیل شدند؛ پس از آن حداکثر مقاومت جوش و میزان شکل پذیری آن مورد بررسی قرار گرفت. همچنین مقاومت پیشنهادی آیین نامۀ فولاد آمریکا برای جوش ها با زاویه های مختلف بررسی شد. نتایج حاصل از مدل سازی به طور میانگین 14درصد با نتایج آیین نامه اختلاف داشت. براساس نتایج این تحقیق، برخلاف فولادهای نرمه، با افزایش زاویۀ محور طولی جوش با راستای نیروی وارده، میزان شکل پذیری جوش افزایش می یابد.